Mexicóóó, Mexi-hiéééééé-cóóóóóóóóóóóó!
Door: Miss V
Blijf op de hoogte en volg Inge
28 April 2016 | Verenigde Staten, San Marcos
Ze zijn er! Papa en mama, welcome to California!!
Vrijdag was het eindelijk zo ver: Ik mocht my mom & dad ophalen van het vliegveld. Met het openbaar vervoer naar het vliegveld duurt voor Christy en mij zo'n 2,5 uur. We vertrokken ruim op tijd om ook nog "even" van San Diego te genieten. Nou, dat "even" werd 5 uur langer dan gepland... Eenmaal aangekomen op het vliegveld, 2 uur van tevoren, kreeg ik het volgende bericht: "We hebben de aansluiting gemist, we vertrekken pas om half 8, dus om 11u in San Diego." Dat was dus 5 uur later dan verwacht... En dan kun je maar één ding doen: Vette hap en een slechte film. Maar na vijf uur wachten werd ik dan eindelijk dood geknuffeld. Zoals het hoort stond ik met een naambordje te wachten. De volgende keer zal ik voor een spandoek zorgen, want pap liep me alsnog voorbij. Maar het is heerlijk om ze hier te hebben na 4 maanden! Flot mit de taxi noa hoes, want het was inmiddels al laat. Net als Rob en ik vroeger al deden, hebben Christy, mam en ik achterin stiekem zitten lachen om het NederEngelse accent van pap. Sorry als je dit leest pap, keep on trying! Voordat het licht uit ging was het een uurtje of 01.00. Maar tijd om bij te komen kregen ze niet, want zaterdag stond een dagje San Diego op de planning, met een concert van Ellie Goulding om de dag af te sluiten. We hebben eerst een auto gehuurd om het rondreizen wat makkelijker te maken. Nooit gedacht dat ik dit ooit zou toegeven, maar ik mis het Pandaatje van mam!
En toen was het tijd voor Ellie Goulding Delirium World Tour. Bebe Rexha (ik kende haar ook niet) en Years & Years stonden in het voorprogramma om ons op te warmen. Niet helemaal gelukt in de koude zaal, maar wel genoten. Maar Ellie zette ze zaal helemaal op z'n kop, wat een topwijf! "We're gonna let it burn," zong ze. En dat deed ze ook! Die weet wel hoe ze een concert neer moet zetten. Ik zal jullie de filmjes en geluidsopnames besparen, voordat mensen denken dat Ellie niet kan zingen. Er waren namelijk mensen die heel hard (en misschien een beetje vals) mee zongen. Mensen, ik natuurlijk niet ;). Toen de liedjes op waren was het tijd om naar huis te gaan (laaaaat). Je zou maar een jetlag hebben... Of 20 minuten in de file staan. In de parkeergarage...
Gelukkig stond zondag een rustig dagje Mexico op het programma, onder leiding van één van mijn dansmaatjes David. 3 uur in de auto zonder airco, why not? David is in Mexico opgegroeid en op zijn 16e naar Amerika verhuisd. Alsof hij het dagelijks deed leidde hij ons rond. Hij bracht ons na 1 uurtje rijden naar het dorpje Puerto Nuevo, waar we een hapje hebben gegeten en uiteraard wat souvenirtjes hebben gekocht. Hierna wilde hij ons naar de geiser La Bufadora brengen, waar hij zelf ook nog nooit geweest was. La Bufadora is een geiser die zich bevindt aan het Punta Banda schiereiland in Baja California, Mexico. Zeewater spuit uit de geiser omhoog als resultaat van lucht, gevangen in een zeegrot. De lucht wordt in de grot onder druk gezet door de kracht golven en wordt vrijgegeven wanneer het water zich terugtrekt. Het water spuit dan met kracht, meters hoog uit het gat bovenin de geiser. Waanzinnig om te zien! Natuurlijk hebben we (pap) de nodige foto's gemaakt. Hierna was het tijd voor een verkoelend drankje, voordat we de reis van 3 uur terug moesten maken. En dan laat ik een echte Mexicaanse Piña colada (don't worry, zonder alcohol) natuurlijk niet staan. David waarschuwde al dat de terugreis wat langer kon duren, omdat het op zondagavond druk is aan de grens. Mexicanen die in Amerika wonen en werken en in het weekend hun familie bezoeken, reizen dan allemaal naar huis. Hieëregod! Dat hebben we geweten... Van 17.30 uur tot 21.30 uur in de file gestaan... Zonder airco... Met vijf personen in de auto... Eén gekkenhuis daar op de weg! Kinderacrobaatjes die kunstjes doen voor geld. Complete menu's, alles smaken ijs die ik maar kon bedenken, alles werd er verkocht. Je kon het zo gek niet bedenken: Jezusbeelden, Dart Vader helmen en ze liepen zelfs met puppies rond. Arme beestjes... Bij de douane aangekomen werden onze paspoorten gecontroleerd en binnen 1 minuut waren we weer op Amerikaanse bodem. Je zou het niet verwachten, maar van de hele dag zitten word je behoorlijk moe. Het weekend was alweer om en er moet nog 3 weekjes aan school gewerkt worden, dan zit de studie er alweer op. Pap en mam kregen even tijd om even bij te komen en San Diego en omstreken op eigen houtje te ontdekken. Balboa park werd woensdag vóór school nog aan het lijstje toegevoegd. Christy en ik hebben dan pas om 16.00 uur les, dus we hadden de hele morgen om door het park rond te struinen door de rosegarden, desert garden en botanic garden. Dit weekend gaan we nog maar een keer naar LA. We zijn uitgenodigd voor de show "Celebrity name game, met Greg Ferguson. Ik ben benieuwd of we het deze keer wel gaan redden.
Eerst nog even de laatste hand leggen aan wat verslagen, zodat we genoeg tijd hebben voor leuke dingen nu Johan en Liesje hier zijn.
Wij gaan genieten, want het aftellen is begonnen.
Bye!
Vrijdag was het eindelijk zo ver: Ik mocht my mom & dad ophalen van het vliegveld. Met het openbaar vervoer naar het vliegveld duurt voor Christy en mij zo'n 2,5 uur. We vertrokken ruim op tijd om ook nog "even" van San Diego te genieten. Nou, dat "even" werd 5 uur langer dan gepland... Eenmaal aangekomen op het vliegveld, 2 uur van tevoren, kreeg ik het volgende bericht: "We hebben de aansluiting gemist, we vertrekken pas om half 8, dus om 11u in San Diego." Dat was dus 5 uur later dan verwacht... En dan kun je maar één ding doen: Vette hap en een slechte film. Maar na vijf uur wachten werd ik dan eindelijk dood geknuffeld. Zoals het hoort stond ik met een naambordje te wachten. De volgende keer zal ik voor een spandoek zorgen, want pap liep me alsnog voorbij. Maar het is heerlijk om ze hier te hebben na 4 maanden! Flot mit de taxi noa hoes, want het was inmiddels al laat. Net als Rob en ik vroeger al deden, hebben Christy, mam en ik achterin stiekem zitten lachen om het NederEngelse accent van pap. Sorry als je dit leest pap, keep on trying! Voordat het licht uit ging was het een uurtje of 01.00. Maar tijd om bij te komen kregen ze niet, want zaterdag stond een dagje San Diego op de planning, met een concert van Ellie Goulding om de dag af te sluiten. We hebben eerst een auto gehuurd om het rondreizen wat makkelijker te maken. Nooit gedacht dat ik dit ooit zou toegeven, maar ik mis het Pandaatje van mam!
En toen was het tijd voor Ellie Goulding Delirium World Tour. Bebe Rexha (ik kende haar ook niet) en Years & Years stonden in het voorprogramma om ons op te warmen. Niet helemaal gelukt in de koude zaal, maar wel genoten. Maar Ellie zette ze zaal helemaal op z'n kop, wat een topwijf! "We're gonna let it burn," zong ze. En dat deed ze ook! Die weet wel hoe ze een concert neer moet zetten. Ik zal jullie de filmjes en geluidsopnames besparen, voordat mensen denken dat Ellie niet kan zingen. Er waren namelijk mensen die heel hard (en misschien een beetje vals) mee zongen. Mensen, ik natuurlijk niet ;). Toen de liedjes op waren was het tijd om naar huis te gaan (laaaaat). Je zou maar een jetlag hebben... Of 20 minuten in de file staan. In de parkeergarage...
Gelukkig stond zondag een rustig dagje Mexico op het programma, onder leiding van één van mijn dansmaatjes David. 3 uur in de auto zonder airco, why not? David is in Mexico opgegroeid en op zijn 16e naar Amerika verhuisd. Alsof hij het dagelijks deed leidde hij ons rond. Hij bracht ons na 1 uurtje rijden naar het dorpje Puerto Nuevo, waar we een hapje hebben gegeten en uiteraard wat souvenirtjes hebben gekocht. Hierna wilde hij ons naar de geiser La Bufadora brengen, waar hij zelf ook nog nooit geweest was. La Bufadora is een geiser die zich bevindt aan het Punta Banda schiereiland in Baja California, Mexico. Zeewater spuit uit de geiser omhoog als resultaat van lucht, gevangen in een zeegrot. De lucht wordt in de grot onder druk gezet door de kracht golven en wordt vrijgegeven wanneer het water zich terugtrekt. Het water spuit dan met kracht, meters hoog uit het gat bovenin de geiser. Waanzinnig om te zien! Natuurlijk hebben we (pap) de nodige foto's gemaakt. Hierna was het tijd voor een verkoelend drankje, voordat we de reis van 3 uur terug moesten maken. En dan laat ik een echte Mexicaanse Piña colada (don't worry, zonder alcohol) natuurlijk niet staan. David waarschuwde al dat de terugreis wat langer kon duren, omdat het op zondagavond druk is aan de grens. Mexicanen die in Amerika wonen en werken en in het weekend hun familie bezoeken, reizen dan allemaal naar huis. Hieëregod! Dat hebben we geweten... Van 17.30 uur tot 21.30 uur in de file gestaan... Zonder airco... Met vijf personen in de auto... Eén gekkenhuis daar op de weg! Kinderacrobaatjes die kunstjes doen voor geld. Complete menu's, alles smaken ijs die ik maar kon bedenken, alles werd er verkocht. Je kon het zo gek niet bedenken: Jezusbeelden, Dart Vader helmen en ze liepen zelfs met puppies rond. Arme beestjes... Bij de douane aangekomen werden onze paspoorten gecontroleerd en binnen 1 minuut waren we weer op Amerikaanse bodem. Je zou het niet verwachten, maar van de hele dag zitten word je behoorlijk moe. Het weekend was alweer om en er moet nog 3 weekjes aan school gewerkt worden, dan zit de studie er alweer op. Pap en mam kregen even tijd om even bij te komen en San Diego en omstreken op eigen houtje te ontdekken. Balboa park werd woensdag vóór school nog aan het lijstje toegevoegd. Christy en ik hebben dan pas om 16.00 uur les, dus we hadden de hele morgen om door het park rond te struinen door de rosegarden, desert garden en botanic garden. Dit weekend gaan we nog maar een keer naar LA. We zijn uitgenodigd voor de show "Celebrity name game, met Greg Ferguson. Ik ben benieuwd of we het deze keer wel gaan redden.
Eerst nog even de laatste hand leggen aan wat verslagen, zodat we genoeg tijd hebben voor leuke dingen nu Johan en Liesje hier zijn.
Wij gaan genieten, want het aftellen is begonnen.
Bye!
-
29 April 2016 - 06:55
Antonnet:
Hé Inge,
De laatste keer dat ik je zag was je een baby van een paar maanden....en nu geniet ik van je avonturen daar in Californië. Go for it girl! Heerlijk om te lezen!
Doe je mamma de groetjes?
Vanuit een koud en nat Nederland,
Antonnet ( nichtje van je moeder...;-) ) -
29 April 2016 - 08:35
Marian Meerts :
Klinkt goed Inge !! Geniet nog maar samen met je ouders !! Groetjes van de overburen -
29 April 2016 - 11:29
Maaike Wagemakers:
Een hele fijne tijd nog samen! -
29 April 2016 - 14:57
Tante Tiny:
Lieve Inge,
Als ik je verhalen lees kan ik me levendig voorstellen hoeveel plezier jullie samen hebben.
Geniet, voor het aftellen echt begint.
Groetjes , ook aan pap en mam. -
29 April 2016 - 18:34
Lilian:
Leuk, pap en mam op bezoek!! Geniet van jullie samenzijn!
Groetjes -
30 April 2016 - 17:53
Inge Vaes:
Hallo allemaal!
Bedankt voor de leuke reacties op mijn verslag. Leuk dat jullie me volgen!
Jullie krijgen allemaal de groetjes terug van pap en mam. En geloof maar dat wij genieten!!
Het volgende blog gaat mam schrijven, die krijgt de smaak ook te pakken haha.
Heel veel lieve groetjes uit The States! -
03 Mei 2016 - 23:42
Lia Steenvoorden:
Sjoeën verhaol weer. Can't wait for Liesjes blog :-D!
Groetekes van Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
