Little house, little tree, little beast
Door: Miss V
Blijf op de hoogte en volg Inge
18 Januari 2016 | Verenigde Staten, Vista
Yeeeeesssss, de eerste dansjes zijn gedaan, wij zijn verhuisd, we hebben en zwembad en een walk in closet!!!
Vrijdag was het eindelijk zo ver: We mochten het cheap motelletje achterlaten en verruilen voor het stekkie dat wij de komende maanden ons thuis mogen noemen. We waren er klaar voor, aan alles was gedacht. Omdat we inmiddels al zoveel 'zooi' verzameld hadden en dit alles onmogelijk in onze koffers zou passen, hadden we besloten om een busje te huren. Hiermee kon alles in één keer mee verhuisd worden. En we maakten van de gelegenheid gebruik om nog een keer bij Ikea langs te gaan voor onze matrassen. En die bus, dat was nog een dingetje... Iedereen in Amerika rijdt namelijk een automaat. Dat was de bus uiteraard ook. Het grietje achter de toonbank zei: 'Your van is ready, have a nice day.' Dus wij dachten: Instappen en wegwezen! Het instappen lukte, het wegwezen ging iets minder... Wisten wij veel hoe dat ding werkte! Ik maar weer terug naar binnen om hulp te halen. Ik heb geen bovennatuurlijke gave, maar op dat moment kon ik gedachten lezen! De kerel lachte (ons uit) en kwam ons helpen, waarbij hij dacht: Het kon ook niet anders, twee blondjes... Poging 2: Instappen: check. Wegwezen: soort van check... Het lijkt heel simpel: gas geven en remmen. Maar niemand vond het belangrijk om ons te vertellen dat ze rem zeeeeeeer gevoelig is. Dus bij het eerste contact met de rem stonden we BAM, stil! 'Wees niet dom, doe je gordel om' aan den lijve ondervonden. Poging 3, nadat we uitgelachen waren, verliep beter. EIN-DE-LIJK konden we naar ons appartement. Eerst een half uur papieren tekenen. Want hier hebben ze echt voor alles een contract! Maar toen mochten we er eindelijk in. Als kippen zonder kop renden we door ons huisje. Ik riep alleen maar: 'Christy, ich bin gelukkig!'
Tijd voor ons tweede avontuur van de dag! Op naar Ikea, over de Freeway. Gaas erop, born to be wild! Het verhaal over het voltanken van de bus zal ik jullie besparen.
Na een bezoekje aan de thriftshop is onze inboedel op een paar dingen na compleet, inclusief slaapbank! So, you are cordially invited to visit us at our little palace in Vista, California ;).
We hebben eindelijk weer zelf kunnen koken. Wat kan een eitje en spaghetti dan lekker zijn!
En wat was het heerlijk om weer herenigd te worden met mijn salsa's en bachata's! Gelukkig kon ik het nog. Maar ik miste de bekende gezichten wel... Normaal kan ik zelf met de auto, of rijd ik samen naar feestjes. Hier moeten we 2,5 uur met de bus en trein reizen naar de stad. Onderweg in de bus kreeg ik een briefje in mijn handen gedrukt. Het was van Luis Adrian, een doofstomme meneer. Hij heette ons welkom in Amerika, heel lief.
Dankzij mijn nieuwe dansmaatje Q (Just the letter Q, that's my name), gaan mijn voetjes wekelijks van de vloer. Give it up for Q!
Bellen is hier een drama. In het begin gaf ik gewoon mijn naam door. Maar het is voor mij een gewoonte geworden dat ik mijn naam hier 10x moet herhalen en 3x moet spellen voordat ze snappen hoe ik heet. En dan nog kunnen ze het niet uitspreken. Dus nu heten we aan de telefoon allebei Christy Merry, haha. Misschien is Miss V toch niet zo'n slecht idee.
Dinsdag start de oriëntatieweek op school. Weer iets nieuws om naar uit te kijken. We ontmoeten dan medestudenten die hetzelfde programma volgen. Ik ben benieuwd waar onze klasgenoten allemaal vandaan komen!
Oh en het weer, HEERLIJK!! Half januari en wij lopen in de korte broek. Christy heeft zich zelfs al in moeten smeren. Go to California, they said. It will be sunny, they said. Wij hebben een leven!
Zo, ik ben uitgetypt.
Bye!
Vrijdag was het eindelijk zo ver: We mochten het cheap motelletje achterlaten en verruilen voor het stekkie dat wij de komende maanden ons thuis mogen noemen. We waren er klaar voor, aan alles was gedacht. Omdat we inmiddels al zoveel 'zooi' verzameld hadden en dit alles onmogelijk in onze koffers zou passen, hadden we besloten om een busje te huren. Hiermee kon alles in één keer mee verhuisd worden. En we maakten van de gelegenheid gebruik om nog een keer bij Ikea langs te gaan voor onze matrassen. En die bus, dat was nog een dingetje... Iedereen in Amerika rijdt namelijk een automaat. Dat was de bus uiteraard ook. Het grietje achter de toonbank zei: 'Your van is ready, have a nice day.' Dus wij dachten: Instappen en wegwezen! Het instappen lukte, het wegwezen ging iets minder... Wisten wij veel hoe dat ding werkte! Ik maar weer terug naar binnen om hulp te halen. Ik heb geen bovennatuurlijke gave, maar op dat moment kon ik gedachten lezen! De kerel lachte (ons uit) en kwam ons helpen, waarbij hij dacht: Het kon ook niet anders, twee blondjes... Poging 2: Instappen: check. Wegwezen: soort van check... Het lijkt heel simpel: gas geven en remmen. Maar niemand vond het belangrijk om ons te vertellen dat ze rem zeeeeeeer gevoelig is. Dus bij het eerste contact met de rem stonden we BAM, stil! 'Wees niet dom, doe je gordel om' aan den lijve ondervonden. Poging 3, nadat we uitgelachen waren, verliep beter. EIN-DE-LIJK konden we naar ons appartement. Eerst een half uur papieren tekenen. Want hier hebben ze echt voor alles een contract! Maar toen mochten we er eindelijk in. Als kippen zonder kop renden we door ons huisje. Ik riep alleen maar: 'Christy, ich bin gelukkig!'
Tijd voor ons tweede avontuur van de dag! Op naar Ikea, over de Freeway. Gaas erop, born to be wild! Het verhaal over het voltanken van de bus zal ik jullie besparen.
Na een bezoekje aan de thriftshop is onze inboedel op een paar dingen na compleet, inclusief slaapbank! So, you are cordially invited to visit us at our little palace in Vista, California ;).
We hebben eindelijk weer zelf kunnen koken. Wat kan een eitje en spaghetti dan lekker zijn!
En wat was het heerlijk om weer herenigd te worden met mijn salsa's en bachata's! Gelukkig kon ik het nog. Maar ik miste de bekende gezichten wel... Normaal kan ik zelf met de auto, of rijd ik samen naar feestjes. Hier moeten we 2,5 uur met de bus en trein reizen naar de stad. Onderweg in de bus kreeg ik een briefje in mijn handen gedrukt. Het was van Luis Adrian, een doofstomme meneer. Hij heette ons welkom in Amerika, heel lief.
Dankzij mijn nieuwe dansmaatje Q (Just the letter Q, that's my name), gaan mijn voetjes wekelijks van de vloer. Give it up for Q!
Bellen is hier een drama. In het begin gaf ik gewoon mijn naam door. Maar het is voor mij een gewoonte geworden dat ik mijn naam hier 10x moet herhalen en 3x moet spellen voordat ze snappen hoe ik heet. En dan nog kunnen ze het niet uitspreken. Dus nu heten we aan de telefoon allebei Christy Merry, haha. Misschien is Miss V toch niet zo'n slecht idee.
Dinsdag start de oriëntatieweek op school. Weer iets nieuws om naar uit te kijken. We ontmoeten dan medestudenten die hetzelfde programma volgen. Ik ben benieuwd waar onze klasgenoten allemaal vandaan komen!
Oh en het weer, HEERLIJK!! Half januari en wij lopen in de korte broek. Christy heeft zich zelfs al in moeten smeren. Go to California, they said. It will be sunny, they said. Wij hebben een leven!
Zo, ik ben uitgetypt.
Bye!
-
18 Januari 2016 - 15:01
Heidi Hintzen:
Hoi meiden, appartement ziet er goed uit. En wat een hilarische actie met die auto. Jullie zullen wel wat aflachen. Veel succes met de introductie volgende week. Verheug me al op het volgende verslag en bijbehorende foto's.
Groetjes Heidi -
18 Januari 2016 - 16:32
Suzanne:
Leuk je berichtjes zo te lezen. Jullie maken daar wel veel mee he! Geniet er van. Straks moet je de boeken weer in ;-) IK ben wel jaloers op het mooie weertje bij jullie. Het is hier echt vrieskoud (-7 vanochtend)...brrr....
xx Suzanne -
18 Januari 2016 - 22:02
Inge Vaes:
Wat leuk, die reacties!!
We hoorden inderdaad al dat het in Nederland erg koud is nu. Wij hebben er al mee gelachen dat wij halverwege januari in de korte broek kunnen lopen! Dus, wij missen Nederland voorlopig nog even niet ;).
Liefs van ons! -
19 Januari 2016 - 06:19
Christy:
He Heidi! Dat was inderdaad lachen. Leuk dat je ons volgt! We zullen jullie up to date houden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
